September is voor de vakbonden traditioneel de start van een nieuw werkingsjaar en een tijd van achterom kijken en evalueren, maar we zijn vooral een vakbond die vooruit wil.
Vooruit op verschillende gebieden. Er zijn een aantal stapjes gezet zeker naar personeelsbeleid toe. Voor ons is dit echter niet voldoende. Achter de schermen is er duchtig gewerkt aan een nieuwe eisenbundel. Ook met de collegae vakbonden was er al intensief overleg.
Zonder nu al in detail te willen treden durven wij zeggen dat wij ambitieus zijn. Onze ambitie is om de mensen die in de gevangenissen werken een degelijke opleiding te geven, en dit niet alleen voor het bewakingspersoneel. Wij willen stap voor stap gaan naar een penitentiaire opleidingsschool waar al ons personeel een degelijke basisopleiding en een voortdurende bijscholing kan genieten.
Overbevolking… een weerkerend zeer. Er moeten plaatsen bijkomen maar er moet ook geïnvesteerd worden in de huidige gebouwen.
Een opwaardering van het ambt van penitentiair beambte lijkt voor ons cruciaal. Zij beginnen langzaam op de laatste dinosaurussen te lijken binnen het openbaar ambt, en iedereen weet wat er met de dinosaurussen is gebeurd. ACV openbare diensten heeft een uitgewerkt plan klaar, en neen ! Onze contractuele personeelsleden worden niet vergeten.
Een sterke technische dienst ,in een apart kader, maar niet volledig losgescheurd van de bewaking is nodig om het hoofd te bieden aan de voortdurende roep naar privatisering. Investeer in deze mensen !
Werken in een gevangenis is specifiek. Daarom bestaat er ook een specificiteitpremie. Het kan voor het ACV niet langer dat men het ene moment een specifiek beroep uitoefent en daar ook een premie voor krijgt, en een ander moment die premie verliest bij het aantonen van je competenties. Integreer de premie in de weddes en verduidelijk hiermee dat werken in de gevangenis daadwerkelijk een specifiek beroep is.
Moeten we ook niet eens nadenken over de loopbaan van de verschillende administratieve functies binnen de gevangenissen ?
De weddes van onze verpleegkundigen moeten naar omhoog. Het verschil met de privé sector blijft groeien.
Een performante PSD met voldoende middelen en personeel zijn nodig om de opvolging naar rehabilitatie van de gedetineerden te kunnen waarborgen.
Bij de directeurs is de werkdruk de laatste jaren enorm toegenomen. Er moeten mensen bijkomen om aan de bijkomende taken het hoofd te kunnen bieden.
Een goede werking vereist ook een degelijke omkadering. Daarom moet er ook geïnvesteerd worden in middelen en personeel om onze personeelsdienst perfomanter te maken. Nu worden zij vaak, ten onterechte, met de vinger gewezen.
Voor alle duidelijkheid, wij heffen hier slecht een klein tipje van de sluier op die onze ambities nu nog verbergen. Stilstaan is achteruitgaan en dit kunnen we ons niet permitteren. Investeren in de toekomst van al het personeel in de gevangenissen ; dit wordt onze eis.
En nu nog een minister…
