Mensonterende toestanden in Brugge

Gepubliceerd op 17 februari 2023 om 12:34

In het kader van de overbevolking in de gevangenissen heeft het personeel in de Brugse gevangenis vorig jaar bijna 100 bedden bijgeplaatst om de gedetineerden minstens van een bed te voorzien. In het verleden werden reeds tal van bedden bijgeplaatst bovenop de voorziene capaciteit, en dit in samenspraak met het personeel.

Toch bleven er een hoop gedetineerden op de grond liggen in mensonterende toestanden wegens de niet aflatende toestroom van nieuwe gedetineerden.

Vandaag zijn we op het punt gekomen dat we aan elke nieuwe inkomende gedetineerde elke vorm van menselijkheid moeten ontzeggen. De gevangenis van Brugge is gebouwd voor één gedetineerde per kleine cel van ongeveer 8 vierkante meter, maar vandaag is de directie gestart
met het plaatsen van een derde gedetineerde per kleine monocel.  Na het bijplaatsen van stapelbedden, gooit men er nu nog een derde matras binnen...

Er zijn borden noch bestek beschikbaar, gevangeniskledij is uitgeput, laat staan een stoel om op te zitten.  De infrastructuur, de organisatie en het personeelskader is helemaal niet voorzien op deze overvloed.  Het personeelskader is verminderd met 5%, maar het gedetineerdenbestand is gestegen met 25%, wat voor het gemotiveerde personeel écht onwerkbaar is.

Deze situatie is wraakroepend !  Vooral als we kijken naar het paradepaardje van het detentiehuis Kortrijk waar onze Minister steeds naar verwijst als realisatie tijdens zijn legislatuur.  Dit promoproject voor 57 gedetineerden van de Minister heeft nooit meer dan 12 gedetineerden op hetzelfde ogenblik gehad, wat een gemiddelde maandelijkse kostprijs van minstens €25.000 per gedetineerde geeft voor 45 personeelsleden !  Er is zelfs een recrutering lopende voor 8 extra personeelsleden !

Het personeel van Brugge heeft een overleg met de sociale bemiddelaar lopende om deze schrijnende situaties op te lossen.  We hebben echter de indruk dat de overheid geen vragende partij is om een oplossing te vinden in deze problematiek die voor personeel en directie aanvaardbaar is.  Blijkbaar zijn prestigeprojecten belangrijker dan goed dagelijks beheer van de dagelijkse realiteit.

Hoe zou u reageren als u samen met 2 onbekenden, voor 23u per dag, opgesloten zou zitten op 8m² en dat zonder enige voorzieningen